Εμείς οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας (ειδικά οι παλαιότεροι) έχουμε υποστεί επί δεκαετίες ολόκληρες μια μαλακή, σχεδόν αδιόρατη προπαγάνδα, η οποία στην καλύτερη περίπτωση προέρχεται από έναν αφελή, ατεκμηρίωτο πατριωτισμό. Η προπαγάνδα αυτή έχει στόχο τον «εξελληνισμό» και την εδραίωση μιας υποσυνείδητης αλλά πανίσχυρης πεποίθησης περί φυλετικής μας ανωτερότητας. Το είπε άλλωστε ξακάθαρα η Χαλκιά, ότι «η νίκη είναι στα γονίδια του ελληνα», βολικά ξεχνώντας να μας πει για τα φάρμακα στον οργανισμό της συγκεκριμένης (και πολλών άλλων!)
Χρόνια ολόκληρα νιώθω σα να ζω στο 1984 του Οργουελ, παρατηρώντας την προσπάθεια αναθεώρησης του παρελθόντος, επανασυγγραφής της ιστορίας στο πιο απλό, καθημερινό επίπεδο. Αίφνης, τι θα πει «ελληνικός καφές»; Που βρήκαν οι ελληνες καφέ; Γιατί όχι αραβικός ή τούρκικος, που είναι και η αλήθεια; ΟΚ, δεν αναγνωρίζουμε ότι ο καφές που πίνουμε είναι αραβικός, δικαίωμά μας (τι στην οργή περιούσιος λαός είμαστε άμα δε μπορούμε να κάνουμε το κέφι μας;), αλλά στη συνέχεια πώς έχουμε την απαίτηση η φέτα να είναι υποχρεωτικά ελληνική; Θα σου πει ο δανός, κι εγώ περιούσιος είμαι, δανέζικη θα τη λέω τη φέτα, κι άντε βγάλε άκρη εσύ, είναι και μακριά η Δανία, που να στέλνεις στρατό να την κατακτήσει...
Αμ τα τοπωνύμια; Πόσο καιρό έχετε να ακούσετε το Τουρκολίμανο; Εγινε Μικρολίμανο. Ντροπής πράγματα τώρα, στην καρδιά του επί χιλιετίες αμιγώς ελληνικού (ας γελάσω!) Πειραιά να υπάρχει μια γωνία Τουρκιάς! Τι θα πει «Γιδάς»; Αλεξάνδρεια! Ντροπής πράγματα να ασχολείσαι με τα γίδια. Από στρατηλάτη και πάνω μόνο. Ας ξαναβαφτίσουμε την Καρατζόβα σε Αριδαία, την Κάντζα σε Παλλήνη και όλα τα σλαβικά και αρβανίτικα τοπωνύμια σε Νεοχώρια κλπ, μην τυχόν θιγεί η (ουτοπική, ετσι κι αλλιώς) εθνική μας καθαρότητα.
Ετσι μάθαμε. Οτι όλα είναι ελληνικά. Και αν τυχόν κάτι ξέφυγε, είναι κατώτερο και άξιο περιφρόνησης. Εμείς όταν πήγαμε μετανάστες στη Γερμανία, πήγαμε ως πρεσβευτές του αθάνατου ελληνικού πνεύματος, κάτι σαν διαφωτιστές, τους κάναμε και χάρη που φέραμε τον Πλάτωνα και τον Καζαντζίδη στις φάμπρικες. Οι Αλβανοί όταν ήρθαν μετανάστες σε μας ήταν κάτι βρωμιάρηδες παρακατιανοί κλέφτες. Ε, ας μη θέλουν και να ψηφίζουν και υπηκοότητες και τέτοιες σαχλαμάρες. Ισα κι όμοια είμαστε;
Y.Γ. Το άρθρο αύτο δημοσηεύτηκε στο περιοδικό biscotto.
Y.Γ. Έγω το αναδημοσιεύω από το www.skylos.gr.
Υ.Γ. Καλώς ήρθαμε.
Υ.Γ. Σας αγαπάω, Χριστός ανέστη (κάποια στιγμή θα καταλάβετε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου