Και φτάσαμε εδώ... Δύο χρόνια και κάτι μετά το hitακι "Λεφτά υπάρχουν" στην απειλή πως τον Ιούλιο αν δεν είμαστε καλά παιδιά θα μείνουμε ταπί. Αλήθεια τώρα τι είμαστε; Ας δούμε τι έχουμε. Καταρχήν έχουμε δοσίλογη κυβέρνηση, άχρηστων πολιτικών σε συνεργασία με οικονομικούς δολοφόνους. Εκρηκτικός συνδυασμός, δεν νομίζεται; Οι άνθρωποι ζουν σε άλλο πλανήτη δεν είναι δυνατόν αυτό που συμβαίνει, κάποιος που βγάζει 6.000 ευρώ τον χρόνο θεωρείτε άξιος φορολογίας!;! Έχουμε μειώσεις στους μισθούς τα τελευταία δύο χρόνια (και περιμένουμε νέο μισθολόγιο στο δημόσιο και εταιρικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα) και τα πάντα γύρω ακριβαίνουν. Το σχέδιο απέτυχε, όπως έχει αποτύχει στο Μεξικό, στην Αργεντινή και όπου αλλού έχουν πάει οι σωτήρες του ΔΝΤ. Αλλά το καλό με μας είναι πως δεν έχουμε μόνο ΔΝΤ έχουμε και ΕΕ, διότι είναι φίλοι μας οι Γερμανοί, αλώστε ποιος μπορεί να πει το αντίθετο τόσα χρόνια μας έδιναν όπλα. Προς τα που είναι η έξοδος; Στην προσωποποίηση της αποτυχίας; Στο τηλεοπτικό κόμμα; Στο κόμμα παζλ; Στην ανηψούλα του Στάλιν ή στην κορούλα του δράκουλα; Και ως άλλος Ακάλυπτος θα απαντήσω μόνος μου: ΠΟΥΘΕΝΑ. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι, κυρίως, πολιτικό. Αν γίνονταν αύριο εκλογές ποιον θα ψήφιζες; Η λύση είναι μία, στους δρόμους μέχρι να φύγουν όλοι, και τα λαμόγια, και οι ηλίθιου και οι λίγοι. Αν γίνει κάποια στιγμή αυτό και ξυπνήσει η χώρα αυτή που λέγετε Ελλάδα, έχω να δώσω μια ευχή στο βλαμμένο του Ανδρέα, ελπίζω να προλάβει να φύγει. Μόνο αυτό.
Υ.Γ. Θαυμάζω τους Ισπανούς!!! Resistencia!!!
Υ.Γ. Μην φοβάστε το χάος. Καλύτερα αυτό, παρά η λάθος θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου