Επέτειος του Πολυτεχνείου χθες, και τα πράγματα, ή καλύτερα η ατμόσφαιρα, ήταν ελαφρώς διαφορετική από άλλες χρονιές. Για τον απλό λόγο ότι είναι η πρώτη φορά που η επέτειος αυτή γιορτάζεται με την ναζιστική ακροδεξιά να έχει επίσημη ύπαρξη (ας υποθέσουμε πως γνωρίζουν την γλώσσα) στην ελληνική κοινωνία. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτής της αύξησης των ποσοστών της ήταν η εισαγωγή στον δημόσιο λόγο ακροδεξιών μπουρδολογιών, περί των νεκρών του Πολυτεχνείου. Είναι ανώφελο να προσπαθείς να πείσεις κάποιον για το προφανές και το αυταπόδεικτο. Αν δεν το έχει καταλάβει μόνος του είναι γιατί δεν θέλει, όχι γιατί δεν μπορεί. Μπορείς εσύ να φέρνεις στοιχεία όπως το πόρισμα του εισαγγελέα Δημήτρη Τσέβα, τα αποτελέσματα της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών απλά δεν πρόκειται να τα πιστέψει, γιατί δεν θέλει να τα πιστέψει. Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις δημιουργιστή για την ορθότητα της εξέλιξης... Θα σου σπάσει τα νεύρα και δεν θα καταφέρεις και τίποτα. Επειδή όμως η πλειοψηφία του κόσμου δεν είναι ούτε ηλίθιοι, ούτε ναζί, ο τίμιος χρυσαυγίτης (ονομάζοντας έτσι όχι μόνο αυτόν που ψηφίζει ή είναι οργανωμένος στη χρυσή αυγή, αλλά και αυτόν που είναι προσκείμενος στην ιδεολογία τους) χρησιμοποιεί την τακτική του αποπροσανατολισμού, "Δεν υπήρχαν νεκροί μέσα στο Πολυτεχνείο" ή "Το τανκ δεν πάτησε κανέναν", όντως μέσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς, η αστυνομία του έβγαλε έξω που τους περίμεναν ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές, κάτι που επιβεβαιώνεται από την φυσιολογία των τραυμάτων των θυμάτων. Επίσης όντως το τεθωρακισμένο δεν πάτησε κανέναν. Δεν ξέρω πόσο "μυαλό" μπορεί να έχει ο μέσος χρυσαυγίτης, πάντως δεν θέλει πολύ για να σκεφτείς πως όταν βλέπεις ένα άρμα μάχης να έρχεται καταπάνω σου απλά... φεύγεις από την μέση...
Με αυτήν τη λογική ο θάνατος ενός ανθρώπου από σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή του ελληνικού στρατού, στις 17 Νοέμβρη του 1973, λίγο έξω από το Πολυτεχνείο, δεν έχει σχέση με την εξέγερση, επειδή δεν ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Ακόμα και αν κάποιος δεχτεί αυτήν την διεστραμμένη λογική, θα πρέπει και να μας εξηγήσει τις διακοπές... στα ξερονήσια, το ΕΑΤ- ΕΣΑ, την λογοκρισία, αλλά θα μου πεις αν ήσουν "ήσυχος" δεν σε έκαναν τίποτα, όπως στην Κατοχή...
Και αφού δώσαμε απαντήσεις στα αυτονόητα ας πάμε και παρακάτω, σε θέματα όχι και τόσο αυτονόητα. Είναι όταν λοιπόν ο χρυσαυγίτης ξεμείνει από επιχειρήματα περί νεκρών και ελπίζοντας πως δεν θα μας δείρει επειδή δεν έχει άλλα επιχειρήματα για να απαντήσει περνάει σε άλλο θέμα."Ο τόπος είδε προκοπή μόνο επί Γεωργίου Παπαδόπουλου" θα σου πει. Έχω ήδη απαντήσει σε αυτό το επιχείρημα πέρσι τέτοιο καιρό. Βέβαια υπάρχουν πολύ πιο αναλυτικά και εμπεριστατωμένα άρθρα από το δικό μου, όπως το "Εφτά χρόνια αρπαχτή" του Ιού της Ελευθεροτυπίας και το "Τι ήταν τελικά η Χούντα;" του Πάρη Μακρίδη.
Μετά να είσαι σίγουρος πως θα έρθει και η σχετική σύγκριση χούντας και μεταπολίτευσης, του τύπου "Ενώ τώρα που έχουμε δημοκρατία είδαμε". Καταρχήν πρέπει να πούμε πως το ότι ένα πολιτικό καθεστώς βαπτίζεται δημοκρατία, δεν σημαίνει πως είναι. Και ο Παπαδόπουλος "Πρόεδρος της Δημοκρατίας" είχε ως τίτλο. Η Ελλάδα έχει να δει Δημοκρατία από την εποχή του Χρυσού Αιώνα. Τα 180 χρόνια που έχουμε ως ανεξάρτητο κράτος είχαμε στην καλύτερη περίπτωση μια πολύ δυσλειτουργική δημοκρατία, με άχρηστους ή εξωτερικά κατευθυνόμενους πολιτικούς, και με αρκετές διακοπές. Κάτι τέτοιο ήταν και η Μεταπολίτευση, που πρόσφατα άρχισε ξανά να ερωτοτροπεί με το αντιδραστικό παρελθόν της. Αμέσως μετά θα έρθει η επίκληση στην "γενιά του Πολυτεχνείου" που έκανε σκατά την χώρα. Στο Πολυτεχνείο υπήρχαν περίπου 5000 άτομα, η "γενιά του Πολυτεχνείου" που επικαλούνται συνεχώς ακροδεξιά στοιχεία, και όχι μόνο, αριθμεί περί τα δέκα άτομα (Δαμανάκη, Λαλιώτης, Μίμης Ανδρουλάκης, Τζουμάκας κ.α.). Δέκα άτομα δεν μπορούν να είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας ομάδας 5000 ανθρώπων, πόσο μάλλον μιας ολόκληρης γενιάς. Επίσης στην "γενιά του Πολυτεχνείου" μπορεί να ανήκει ο πατέρας μου/σου, η μάνα μου/σου, θείος, γνωστός κ.λ.π. κ.λ.π. Αν θεωρείτε όλους αυτούς κλέφτες, ψεύτες, καθάρματα, λαμόγια και άλλοι σχετικοί χαρακτηρισμοί μάλλον πρέπει να αλλάξετε παρέες και οικογένεια.
Υπάρχουν σκέψεις που δεν κατάλαβα ποτέ. Το να είσαι και χουντικός και βασιλικός, όταν η χούντα έδιωξε τον βασιλιά (να ένα κάλο που έκανε). Το να μισείς καθετί διαφορετικό από σένα, αλλά παρόλα αυτά να μην είσαι φασίστας. Το να αυτοπροσδιορίζεσαι ως πατριώτης Έλληνας και θαυμαστής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά να μισείς τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του, την Δημοκρατία, τον Ανθρωπισμό και τον Ανθρωποκεντρισμό, την Λογική και να παραχαράζεις συνεχώς την ιστορία. Βέβαια μπορεί να φταίω εγώ για αυτό, ίσως είμαι και λίγο χαζός...
Τέλος η ΕΡΤ αυτές της μέρες εξέπεμψε αρκετά και πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ για την περίοδο όπως το "Πανόραμα μιας επταετίας" και την σχετική εκπομπή της "Μηχανής του χρόνου: Ο φασισμός και τα ρουσφέτια της επταετίας" .
Υ.Γ. Ανατριχιαστικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου