Όσοι έχουν δει το Fight Club σίγουρα θα θυμούνται την τελευταία σκηνή που τα κτήρια των τραπεζών καταρρέουν. Κάτι τέτοιο ζούμε τώρα. Είναι ξεκαρδιστικό (με μια μεγάλη δόση διαστροφής) να βλέπεις το σύστημα να καταρρέει. Από το 1832, την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους δεν έχουμε κάνει ούτε ένα βήμα, ποτέ σε αυτήν τη χώρα δεν έχει υπάρξει ίχνος δημοκρατίας, πάντα υπήρχαν δάνειες δυνάμεις και προστάτες. Θέλετε τα τρία μεγάλα κόμματα στην αρχή (φιλοαγγλικό, φιλογαλλικό, φιλορωσικό), θέλετε τους Άγγλους μέχρι την κατοχή, τους Γερμανούς στην κατοχή, τους Άγγλους μετά την κατοχή, ή τους Αμερικάνους από την χούντα και μετά; Πάντα η Ελλάδα είχε ελεύθερους πολίτες και δοσίλογους κυβερνήτες. Τώρα οι μάσκες πέφτουν ακόμη μια φορά, ο Jeffrey θέλει δημοψήφισμα (προφανώς όχι από την καλή του την καρδιά), οι άλλοι όμως γιατί δεν θέλουν; Και αν αυτό μπορεί να είναι λογικό για τη ΝουΔου και για τον Καρατζαφύρερ, οι κύριοι της Αριστεράς γιατί δεν θέλουν δημοψήφισμα; Είτε είναι πουλημένοι όπως το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, είτε θεωρούν τον κόσμο ηλίθιο. Θα μου πεις, ζητούν εκλογές. Και; Τι θα αλλάξει μετά τις εκλογές; Ο γκόμενος της Βίσση θα γίνει πρωθυπουργός, θα κάνει κυβέρνηση με τον Καρατζαφύρερ και ίσως με το ΠΑ.ΦΟ.Κ. και θα έχει στην Βουλή 250 βουλευτές. Ο γκόμενος της Βίσση, θα πει πω το βασικό μέρος της συμφωνίας είναι ήδη συμφωνημένο οπότε θα πρέπει να τιμήσουμε τις υπογραφές, ο Καρατζαφύρερ θα έχει μία θεσούλα, οπότε δεν πάει να ισοπεδώνεται το σύμπαν, ποσώς τον ενδιαφέρει και ο Μπένι (γιατί ποιος τον είδε τον Jeffrey, μετά τις εκλογές) έχει ήδη συμφωνήσει, ενώ οι ντεμέκ αριστεροί θα φωνάζουν σαν τα βλαμμένα, χωρίς καμία εναλλακτική, χωρίς ουσία. Οπότε τι άλλαξε; Δημοψήφισμα πρέπει να γίνει γιατί η πολιτική της επόμενης κυβέρνησης πρέπει να χαρακτεί από τον λαό. Που θέλουμε να πάμε εκτός ή εντός ευρώ; Εκτός ή εντός Ευρώπης; Θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητοι με όποιους κινδύνους έχει αυτό ή υποτελής σε μια Ευρώπη που μας βλέπει σαν μια επένδυση των τραπεζών της. Η Ελλάδα δεν χάθηκε μέσα σε 400 χρόνια τουρκικού ζυγού, κατοχής, χούντας, δεν πρόκριτε να χαθεί επειδή έφυγε από το ευρώ. Σίγουρα το άγνωστο είναι τρομακτικό, αλλά όχι απαραίτητα κακό. Τελευταία ακούγονται και πολλά, από πολλούς και όχι μόνο ακροδεξιούς, για δικτατορίες και τί καλά που θα ήταν ένας Παπαδόπουλος κλπ κλπ, σημεία των καιρών θα μου πείτε. Οι ερωτήσεις που έχω να κάνω σε αυτούς είναι γιατί φοβούνται τόσο πολύ την ελευθερία; Πρέπει να έρθει κάποιος φασίστας για να βάλει τους κλέφτες στην φυλακή; Πρέπει πάντοτε να έχουμε κάποιον νταβατζή πάνω από το κεφάλι μας; Γιατί κάποιος πρέπει να πράττει έναντι του λαού; Αντί να ζητάμε σωτήρες και νταβατζήδες, ας ζητήσουμε δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν έχει σχέση με δεξιές και αριστερές πεποιθήσεις, είναι ελευθερία, είναι αυτό που πρέπει να κατακτήσουμε.
Υ.Γ. Αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς, Νότης Σφακιανάκης.
Υ.Γ. Ο τίτλος δεν είναι δικός μου, το είχε πει ένας αμερικανοτζολιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου