"Ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη"

Εδώ και λίγο καιρό έχει τύχει η αναρτήσεις να πάνε εναλλάξ, μία σοβαρή μία χιουμοριστική. Θα συνεχίσουμε την τυχαία παράδοση και μετά τον Αλιέντε θα πάμε στο ανέκδοτο που κυβερνά τον δύσμοιρο τούτο τόπο και ακούει στο όνομα Αντώνης Σαμαράς.

Τι κρατάμε από τον πύρινο λόγο του ζαβού:

1. Ο Λαός έχει κάνει θυσίες. Θυσίες που θα αποδώσουν στην επουράνια Βασιλία των Ουρανών
2. Προφανώς προς το παρόν το μόνο που έχει κερδίσει ο Λαός με τις θυσίες του είναι να χρησιμοποιεί το μετρό, με αυξημένο εισιτήριο μεν, αλλά μπορεί.
3. Τα ΜΜΜ είναι του Λαόυ, όχι των συντεχνιών. Εδώ βέβαια δημιουργούνται κάποια ερωτήματα. Αφού είναι δικά μας, γιατί τα πληρώνουμε; Και επίσης, αφού είναι δικά μας, γιατί ο κ. Σαμαράς θέλει να τα πουλήσει;
4. Καθαρές κουβέντες... Άπλετο φως... Το μαχαίρι στο κόκκαλο... Σας κοιτώ στα μάτια...

Το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως ο Τρελαντώνης έχει γίνει Μαρξιστής-Λενιστής. Πολεμάει για το δικαίωμα του Εργαζόμενου Λαού στα μέσα παραγωγής, στην προκειμένη περίπτωση στις μεταφορές, πολεμάει την αριστοκρατία των συνδικαλιστών και, όπως είπε ο ίδιος, δεν μπορούν να υπάρχουν εξαιρέσεις. 

Όλοι ίσοι!!!

Αλλά φυσικά "κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους"...

Υ.Γ. Οι αναφορές στα έργα του Όργουελ δεν είναι τυχαίες. Όταν ο παραλογισμός γίνεται πολιτική σκέψη ο Όργουελ είναι πάντα επίκαιρος... Κάποιες φορές περισσότερο απ΄ ότι άλλες...