Ska-P - La Estampida

Υ.Γ. Η γελοιογραφία είναι του Ηλία Μακρή και την βρήκα εδώ.

Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 3o (season finale)

Η επική τριλογία του ραδικιού τελειώνει εδώ φίλοι και φίλες. Χωρίς πολλά λόγια πάμε...

Στο πρώτο επεισόδιο: Ο Αρτέμης μαθαίνει πως η γιαγιά του τραβιόταν με κάτι Ιταλούς στην κατοχή, βρίσκει τις μετοχές του θείου του παππού του και πηγαίνει στην τράπεζα.

Στο προηγούμενο επεισόδιο: Ο Αρτέμης φεύγει αποκαρδιωμένος από την τράπεζα. Κυνηγημένος από τον Σουβzilla μπλέκεται σε τροχαίο στην Αθηνών-Πάτρας. Απαγάγεται από εξωγήινους και τελικά γυρνάει στην Αθήνα με 670 δις δολλάρια από τον τηλεμαραθώνιο στον Σείριο.

Πριν αρχίσετε να διαβάζεται τα παρακάτω βάλτε αυτό να παίζει. Τώρα όμως πάμε.

Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 3o, Δε.λέει. Confidential

26 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Αρτέμης ήταν μόνος του στον λόφο Φιλοπάππου και κοιτούσε την πόλη. Η πυκνή ομίχλη είχε θαμπώσει τα φώτα, αλλά οι ήχοι της πόλης ακούγονταν σαν μουσική στα αυτιά του. Άναψε το τσιγάρο του και πήρε μια βαθιά ρουφηξιά. Ο καπνός που έβγαινε από την άκρη του τσιγάρου έμενε μπροστά στον Αρτέμη σαν να ήθελε να του κάνει παρέα. Ξαφνικά βήματα ακούστηκαν από πίσω του, ο Αρτέμης γύρισε, ένας πελώριος άντρας ήταν τώρα μπροστά του αλλά λόγο της ομίχλης δεν μπορούσε να τον διακρίνει καθαρά. Το μόνο που είδε ήταν ένα χαρτί στην τσέπη του σακακιού του, έγραφε "Βουή των Ελλήνων, 27/9 στις 10 μ.μ.". Ο άντρας μίλησε με μία βαθιά, μπάσα φωνή.

- Είσαι ο Αρτέμης;

- Ναι.

- Ο Σώρρας;

- Ναι.

- Που η γιαγιά που τραβιόταν με κάτι Ιταλούς στην κατοχή;

- Τί είπ....

Ο άντρας χτύπησε τον Αρτέμη στο κεφάλι και αυτός έπεσε αναίσθητος.

Στον βαθύ του ύπνο είδε τον θείο του τον Ανδρέα.

- Αρτέμη.

- Ναι θείο.

- Πρέπει να σώσεις την οικογένεια και το κόμμα.
- Το κόμμα το έχει ο γιος σου θείο.
- Ο Γιώργος θα το καταστρέψει ανιψιέ... Καλό παιδί, αλλά λίγο βλαμμένο...
- Για τον Τσοχατζόπουλο τα άκουσες θείο;
- Χτυπάν τον Άκη για να χτυπήσουν τον Σοσιαλισμό!!!
- Έλα ρε θείο μεταξύ μας τώρα... τον Τσουκάτο τον ξέχασες;
- Εεεε....
- Ή μήπως ήταν ο Σημίτης σοσιαλιστής; Ή εσύ;
- Τώρα συζήτηση θα ανοίξουμε; Άντε ξύπνα!! Ξυμέρωσε!! Κωλόπαιδο... &@$#%^!!

Ο Αρτέμης άνοιξε τα μάτια του. Ο ήλιος ήταν ψηλά. Του πήρε ώρα να καταλάβει τι ακριβώς είχε συμβεί και αμέσως έψαξε τις τσέπες του. Η επιταγή είχε εξαφανιστεί. Ο Αρτέμης όμως δεν τα έχασε ήξερε τί έπρεπε να κάνει....

Η νύχτα είχε πέσει και πάλι στην Αθήνα και η πόλη ήταν απόκοσμα ήσυχη. Στην πλατεία Συντάγματος μια ψηλόλιγνη μορφή εμφανίστηκε μέσα από την ομίχλη. Ο Αρτέμης συνέχισε  με σταθερό βήμα ανέβηκε της σκάλες και πέρασε την Βασ. Αμαλίας χωρίς να δώσει σημασία στα αμάξια που περνούσαν. Με ποιο γρήγορο βήμα τώρα πήγε προς την είσοδο της Βουλής μπροστά από το άγαλμα του Λένιν Βενιζέλου. Ξαφνικά ο φρουρός πετάχτηκε μπροστά του, ο Αρτέμης τον έβγαλε νοκ άουτ με  μία μόνο κίνηση. "134 επεισόδια Ζήνα δεν πήγαν χαμένα... Είδες μάνα;;" είπε από μέσα του. Με ηρεμία, αλλά πάντα σε εγρήγορση, κινήθηκε προς την πίσω πόρτα της Βουλής. Μπήκε γρήγορα μέσα και κρύφτηκε σε μία αποθήκη με καθαριστικά. Στο φως, τώρα, βλέπει τον λεκέ που του είχε κάνει ο Σουβzilla. Πήρε λίγη χλωρίνη και έτριψε τον λεκέ. "Γαμώτο!!!" φώναξε, καθώς στη θέση του λεκέ δημιουργήθηκε μια άσπρη βούλα. Έξω από την αποθήκη περνούσε ένας σερβιτόρος που άκουσε την κραυγή του Αρτέμη. Ο σερβιτόρος άνοιξε την πόρτα και είδε τον Αρτέμη, αυτός έμεινε κάγκελο αλλά γρήγορα βρήκε την αυτοκυριαρχία του. Με μια στριφογυριστή κλωτσιά έριξε αναίσθητο τον σερβιτόρο. Τον έγδυσε και φόρεσε το παντελόνι και το σακάκι. Έφτιαξε τα μαλλιά και το κολάρο του και βγήκε από την αποθήκη. Προχώρησε στον διάδρομο και έφτασε σε ένα τεράστιο δωμάτιο. Το ανφάν γκατέ (ου βρε τσοπάνε!!) της ελληνική κοινωνίας ήταν εκεί... ο Γεώργιος Κατατζαφύρερ, ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος, ο Μιχάλης Λιάπης, ο Κατμαν και πολλοί άλλοι. Κινήθηκε ανάμεσα από τον κόσμο και κάθισε στο μπαρ παρατηρώντας τους ανθρώπους γύρω του. Ποιος θα μπορούσε να ήταν ο εύσωμος με την μπάσα φωνή που του έκλεψε χθες το βράδυ την πολύτιμη επιταγή; Οι σκέψεις του όμως χάθηκα όταν πρόσεξε αυτή... Ψηλή, με κατάμαυρα μαλλιά και βαθιά μαύρα μάτια. Φορούσε μια κόκκινη τουαλέτα και ασορτί σατέν γάντια και κάπνιζε από μια πίπα τσιγάρου (αυτό, όχι αυτό). Τον κοίταξε, χαμογέλασε και προχώρησε προς το μέρος του. Ακούμπησε το δεξί της χέρι στο στήθος του και φύσηξε τον καπνό του τσιγάρου της στο πρόσωπο του.

- Αυτός που ψάχνεις είναι πάνω.
- Ποιον ψάχνω;
- Το όνομα του είναι Mr. Allgood. Του είπε και απομακρύνθηκε.

Προσπάθησε να την ακολουθήσει, αλλά είχε ήδη χαθεί μέσα στο πλήθος. Πλέον του ήταν προφανές τί έπρεπε να κάνει. Ο Mr. Allgood έπρεπε να πεθάνει.

Ανέβηκε τις σκάλες προσέχοντας μην τον δει κανείς και βρέθηκε σε έναν τεράστιο διάδρομο με πόρτες δεξιά και αριστερά. Προχωρώντας άκουσε ψαλμωδίες από ένα δωμάτιο. Άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα, αυτό που είδε ήταν φρικιαστικό. Μέσα στο δωμάτιο ήταν δέκα άτομα με μαύρες κάπες και παράξενες μάσκες που ήταν γύρω από ένα μεγάλο γραφείο. Πάνω στο γραφείο υπήρχε μια νεαρή κοπέλα γυμνή με τα χέρια ανοιχτά. Κάτω από τα μπράτσα της δεξιά υπήρχε ένα μεγάλο μεταλλικό σκεύος γεμάτο με κρασί και κάτω από το αριστερό υπήρχε ένα κρητικό μαχαίρι. Στην πίσω μεριά του γραφείου καθόταν όρθιος ένας ηλικιωμένος άντρας, 500-600 χρονών, και ακριβώς δίπλα του μια πανύψηλη άσχημη γυναίκα. Δίπλα στην πόρτα καθόταν ο Τέρης Χρυσός (σύνδεσμος για τους ασεβής που δεν ξέρουν), που ταχτάριζε στα γόνατα του ένα μικρό αγοράκι με τεράστια μάτια. Κάποια στιγμή ο ηλικιωμένος άντρας, που έμοιαζε με βρικόλακα, πήρε το μαχαίρι και σχημάτισε στο στήθος της άτυχης, γυμνής κοπέλας δύο γράμματα "ΜΜ" και άρχισε να ψάλει σε μια ακατανόητη γλώσσα. Τότε κάτι τρομακτικό συνέβει. Το κρασί άρχισε να βράζει και ένα σύννεφο από ατμούς βγήκε από το ποτήρι. Ο ατμός κάθισε στη μέση του δωματίου και από μέσα εμφανίστηκε μια γριά γυναίκα με ένα πιάτο ντολμαδάκια. Ο Αρτέμης είχε δει αρκετά, έκλεισε την πόρτα και τρομοκρατημένος συνέχισε να περπατάει στον διάδρομο. Δυο πόρτες παρακάτω άκουσε κάποιον (πηδήξτε στο 0:53) να διαβάζει αρχαία κείμενα μέσα στο δωμάτιο, αλλά δεν έδωσε σημασία. Ξαφνικά άκουσε έναν άνθρωπο να έρχεται από τη γωνία του διαδρόμου και βιαστικά άνοιξε μια πόρτα και μπήκε μέσα. Στο δωμάτιο υπήρχε ένας χοντρός κύριος που έτρωγε πατατάκια και έπαιζε Pro. Μόλις ο χοντρός κατάλαβε τον εισβολέα τον κάλεσε να παίξει μαζί του... Αρκετή ώρα μετά η πόρτα του δωματίου άνοιξε και ο Αρτέμης βγήκε στον διάδρομο. Από μέσα ακούστηκε μια φωνή:

- Να ξανάρθεις Αρτέμη πέρασα πολύ καλά, χαχα.
- Να είσαι σίγουρος Κώστα. Η ρεβάνς θα είναι δική μου.

Ο Αρτέμης είχε χάσει από ένας καλύτερο αντίπαλο που προφανώς είχε προπονηθεί πολύ περισσότερο από αυτόν, αλλά τώρα έπρεπε να βρει τον Mr. Allgood.

Στο τέλος του διαδρόμου υπήρχε μία μεγάλη πόρτα. Από το εσωτερικό της ακούγονταν απόκοσμοι ήχοι και έβγαινε μια απαίσια μυρωδιά. Άνοιξε την πόρτα με θάρρος και μπήκε μέσα. Στον τοίχο υπήρχε μια φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα καρφωμένη με βελάκια, ενώ σε μια γωνία ήταν ένα σκουριασμένο σφυροδρέπανο. Τα φώτα ήταν κλειστά και στην καρέκλα καθόταν ένας μεγαλόσωμος άντρας με γουρουνίσια χαρακτηριστικά. Ήταν αυτός! Ήταν ο κλέφτης της επιταγής!! Ήταν ο απαίσιος Mr. Allgood!!!

- Καθίκι μου έκλεψες της επιταγή!!!
- Μαζί την κλέψαμε!!
- Θα σε σκοτώσω!!
- Έχετε υψηλές φιλοδοξίες κύριε Αρτέμη...

Ο Αρτέμης άρπαξε το δρεπάνι και το πέταξε με δύναμη. Όπως ήταν λογικό ο υπέρβαρος άντρας δεν μπόρεσε να αμυνθεί και το δρεπάνι βρήκε εύκολα τον στόχο του, ανοίγοντας στα δύο το τεράστιο κεφάλι του που άρχισε να αναβλύζει σκατά.

Ο Αρτέμης βρήκε εύκολα την επιταγή που ήταν πάνω στο γραφείο και έτρεξε προς την έξοδο. Η Ελλάδα είχε πλέον σωθεί....

Η ιστορία συνεχίζεται κάπως  έτσι....

Cast

(με τη σειρά που εμφανίστηκαν)

Αρτέμης ........... Αρτέμης Σώρρας

Mr. Allgood ........... Θεόδωρος Πάγκαλος

Βρικόλακας ........... Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

Ψηλή και άσχημη ........... Ντόρα Μπακογιάννη

Τέρης Χρυσός ........... Τέρης Χρυσός

Ταχταριζόμενος ........... Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο τρελός στο δωμάτιο ........... Άδωνις Γεωργιάδης

Κώστας ........... Κώστας Καραμανλής

στο ρόλο του θείου ο Ανδρέας Παπατζής

φωτιά στα κόκκινα ήταν η Όλγα Κεφαλογιάννη

φιλική συμμετοχή Γεώργιος Κατατζαφύρερ, Βαγγέλης Βενιζέλος, Μιχάλης Λιάπης, Κατμαν.

a story by Dr. Strangelove

The End

Σαν σήμερα...

Υπάρχουν στιγμές που ελπίζεις πως η ιστορία θα επαναληφθεί....

Ταλιμάν, Μουτζαχεντιν και η Βασιλεία των Ουρανών...

Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτο;
Σε ρωτώ και κλαίω.
Δεν υπάρχει λογική, ούτε δω, ούτε πουθενά σε αυτήν την γαλάζια σφαίρα.
Έχουν χαζέψει μουσουλμάνοι, χριστιανοί οι πάντες...
Μόνο οι ινδουιστές είναι σε νιρβάνα.

Έχουν βγει χιλιάδες μουσουλμάνοι στους δρόμους για να διαδηλώσουν για ένα ηλίθιο βιντεάκι στο Youtube, σκοτώνουν τον Αμερικάνο πρέσβη, απειλούν τους συντελεστές. Και κει που λες ευτυχώς εμείς είμαστε Ευρώπη (εδώ γελάμε) τσουπ πετάγονται και οι εδώ μουσουλμάνοι, και κει που λες πως οι εποχές που οι εκκλησιάζουσες έκαναν συλλαλητήρια για το θρήσκευμα στις ταυτότητες τσουπ πιάνουν έναν άνθρωπο (στην Ελλάδα, το 2012) επειδή έκανε γκρουπ στο facebook με το όνομα Γέροντας Παστίτσιος. Έχει χαζέψει ο κόσμος, σε λίγο θα αρχίσουμε και την ιερά εξέταση!!

Πέραν όμως του τραγελαφικού αυτού γεγονότος έχω να κάνω και μία αποκάλυψη-καταγγελία... Ο Γέροντας Παστίτσιος δεν έχει καμία σχέση με τον Γέροντα Παΐσιο όπως θέλουν να υπονοήσουν οι διάφοροι κακεντρεχείς. Ο Γέροντας Παστίτσιος είναι ο υπέρτατος μάγιστρος της Εκκλησίας του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος (που πιστεύω και γω) και όποια δίωξη του 27χρονου πιστού είναι ενάντια στην ανεξιθρησκία. Μην φοβάσαι 27χρονε (θα σε λέω Νίκο απο δω και πέρα) οι καρδιές μας είναι μαζί σου, είσαι ο πρώτος μάρτυρας της Εκκλησίας μας και η θυσία σου θα είναι έμπνευση για μας.  Ζήτω ο Νίκος!!! Ζήτω ο  Γέροντας Παστίτσιος!!! Ζήτω το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας!!! Ζήτω η Παράνοια!!!!

Υ.Γ. Τελικά δεν απέχουμε πολύ από το Αφγανιστάν. Ταλιμπάν εκεί, Ταλιμπάν εδώ...
Υ.Γ. Ταλιμάν ή Μουτζαχεντιν; Μουτζα-Head-In κατάλαβες; Εε; Χαχα φοβερός... Φοβερός αναμφίβολα!!!

Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 2ο

Στο προηγούμενο επεισόδιο: Ο Αρτέμης μαθαίνει πως η γιαγιά του τραβιόταν με κάτι Ιταλούς στην κατοχή, βρίσκει τις μετοχές του θείου του παππού του και πηγαίνει στην τράπεζα.

Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 2ο, O Σουβzilla και οι Σείριοι μετανάστες.

Ο Αρτέμης μπαίνει στο γραφείο του διευθυντή χωρίς να χτυπήσει. Τον βλέπει να κάθεται απορροφημένος μπροστά στον υπολογιστή και να παίζει ναρκαλιευτή, όταν αυτός τον παίρνει χαμπάρι κλείνει γρήγορα γρήγορα το παράθυρο του παιχνιδιού και αρχίζει να ασχολείται με τα χαρτιά πάνω στο γραφείο του.

- Σε βάρκα γεννήθηκες; Ρωτά ο διευθυντής.
- Όχι σε πλοίο, στην Δημητρούλα του Αγούδημου.
- Τι θέλεις;
- Να δείτε... να δείτε αυτές τις μετοχές.

Ο Αρτέμης του δίνει τα χαρτιά.

- Που τα βρήκες αυτά;
- Αξίζουν;
- Αν θέλεις να παίξεις χαρτοπόλεμο στις απόκριες....

Ο Αρτέμης σηκώθηκε χωρίς να μιλήσει και πήγε να βγει από το γραφείο. Ξαφνικά η γη τραντάχτηκε. Τρομαγμένος ο Αρτέμης έτρεξε προς την έξοδο, και τότε το είδε. Ένα ραδιενεργό σουβλάκι περνούσε ακριβώς μπροστά από την τράπεζα ρημάζοντας ό,τι έμπαινε στον διάβα του. Το θέαμα ήταν φρικιαστικό, τα καμένα λίπη έπεφταν από το τρομερό τέρας και λέρωναν τα ρούχα των περαστικών, όσων δηλαδή είχε αφήσει ζωντανούς το θηρίο. Μια σταγόνα από τα σιχαμερά υγρά του τέρατος έπεσε στο καλό πουκάμισο του Αρτέμη. "Θα βάλω Άβα στο σπίτι, αλλά πρώτα πρέπει να σώσω την ζωή και τις πολύτιμες μετοχές μου" είπε στον εαυτό του. Αφού περίμενε να απομακρυνθεί ο Σουβzilla για να μην τον καταλάβει, μπήκε στο αμάξι του και με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατευθύνθηκε προς την Αθήνα. Στην Αθηνών-Πατρών πάλι γίνονταν έργα, αλλά δεν μπορούσε να κόψει ταχύτητα, έπρεπε να απομακρυνθεί από το θηρίο. Σε μια στροφή βγήκε μπροστά του κάτι που έμοιαζε με άνθρωπο, αλλά καθώς το απέφυγε πέρασε ξυστά από το παράξενο εκείνο πλάσμα και αναγνώρισε τον Μεγαλοπόδαρο (Big Foot), τον είχε δει σε ένα ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ αργά το βράδυ. Ο Αρτέμης δεν μπόρεσε να κρατήσει το αμάξι στο δρόμο και η τρελή πορεία του σταμάτησε σε έναν φίκο τεραστίων διαστάσεων. Ο αερόσακος άνοιξε και ένα λαμπρό φως φάνηκε στο παράθυρο, "Η αστυνομία, σώθηκα!!" είπε με πνιγμένη φωνή και έπεσε λιπόθυμος.

Τώρα βρισκόταν σε ένα καταπράσινο λιβάδι με πρόβατα, πολλά πρόβατα, μπλε, πράσινα, ροζ, κόκκινα και μερικά μαύρα. Αυτός ήταν μπροστά και έπαιζε με την φλογέρα του και τα πρόβατα χαρούμενα χόρευαν τσάμικο. Ξαφνικά ο ήλιος άρχισε να κρύβεται και μαύρα σύννεφα πήραν την θέση του στον ουρανό. Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί του και η βροχή άρχισε να μαστιγώνει του δρόμους, που μόλις είχε παραδώσει στην κυκλοφορία ο Μπόμπολας. Από τον λόφο φάνηκε μια αγέλη από λύκους, σόι ολόκληρο θα έλεγε κανείς, ήταν μπλε και έρχονταν προς το μέρος του. Ο Αρτέμης σκέφτηκε πως έπρεπε να προστατέψει το κοπάδι του. Σήκωσε την φλογέρα του και φώναξε "Τhunder, thunder thundercats hooo!!!!!" και η φλογέρα έγινε σπαθί. Εκείνη την στιγμή άκουσε ένα παράξενο ήχο. "Ουγκ, ουγκ!!!" φώναζε από μακριά μια φωνή...

Ο Αρτέμης ξύπνησε σε ένα χειρουργικό τραπέζι. Δίπλα του σε ένα άλλο τραπέζι ήταν ξαπλωμένος ο Μεγαλοπόδαρος, μόνο που τώρα έμοιαζε περισσότερο με άνθρωπο. Ξυρισμένο κεφάλι και έβγαζε συνεχώς τον ίδιο ήχο  "Ουγκ, ουγκ". Δίπλα στον Μεγαλοπόδαρο ήταν όρθιος ένας εξωγήινος. Τον κατάλαβε γιατί ήταν όπως ακριβώς του τον είχε περιγράψει το Hollywood. Στα χέρια του κρατούσε έναν χειρουργικό τροχό. Ο εξωγήινος σήκωσε το εργαλείο και άρχισε να κόβει με προσοχή το ξυρισμένο κεφάλι του Μεγαλοπόδαρου. Όταν αυτό άνοιξε σαν κάδος απορριμάτων ο εξωγήινος έμεινε έκπληκτος. Φαινόταν πως κάτι έψαχνε, κάτι περίμενε να δει μέσα στο κεφάλι του Μεγαλοπόδαρου. Άρχισε να ψαχουλεύει αλλά το κρανίο ήταν εντελώς άδειο...
Τότε γύρισε προς τον Αρτέμη. Ο εξωγήινος χειρούργος άρχισε να έρχεται προς το μέρος του και κάθισε πάνω από το κεφάλι του. Δεν τον έβλεπε πια, αλλά άκουσε τον ήχο του τροχού που ερχόταν όλο και πιο κοντά. Όταν πια ένοιωθε στα μαλλιά του τον αέρα που έκανε ο τροχός, μια παράξενη φωνή ακούστηκε. Ο τροχός σταμάτησε και μπροστά στον Αρτέμη εμφανίστηκε ένας άλλος εξωγήινος. Φορούσε διαφορετικά ρούχα, έμοιαζαν με στρατιωτικά. Ο εξωγήινος στρατιωτικός είχε δει τις μετοχές που ο Αρτέμης κρατούσε ακόμα σφιχτά στο χέρι του. Ο εξωγήινος τον έλυσε και σε μια παράξενη γλώσσα του είπε "I will take to our leader.", ο Αρτέμης γέλασε γιατί σκέφτηκε πως δεν ξέρει εγγλέζικα... πόσο μάλλον εξωγήινα.

Καθώς  περπατούσαν στον διάδρομο κοίταξε έξω από το παράθυρο. Τότε κατάλαβε πως ήταν πολύ μακριά από το σπίτι του. Στο βάθος φαινόταν η Γη. Μάταια προσπαθούσε να δει αν φαίνεται το Σινικό Τοίχος, ίσως γιατί δεν φαίνεται, ίσως γιατί εκεί που κοιτούσε ήταν το Αφγανιστάν. Το μόνο που ξεχώρισε ήταν ο Οσαμα Μπιν Λαντεν που έπινε τσάι με έναν κουστουμαρισμένο λευκό κύριο. Ενώ βλέπει το ζόμπι του Ταλιμπάν τρομοκράτη ο Αρτέμης ακούει έναν γνώριμο ήχο. Ήταν ένα τραγούδι, ένα γήινο τραγούδι, από αυτά που έπαιζε ο νεανικός σταθμός της πόλης, με τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που μιλούσαν περισσότερο στα αγγλικά, παρά στα ελληνικά. Ο ήχος έβγαινε από μία πόρτα. Αποτραβήχτηκε λίγο από τον οδηγό του και άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα. Μέσα γινόταν μια συναυλία, χιλιάδες από τους εξωγήινους ήταν στην αρένα και στην σκηνή ήταν ήταν μια γυναίκα, που έμοιαζε λίγο με άντρα, κοντή, με πλατινέ μαλλί και παράξενα ρούχα. Την ήξερε, την είχε δει στις ειδήσεις του ΣΤΑΡ, αλλά τώρα έπρεπε να φτάσει τον οδηγό του...

Έφτασαν στο γραφείο του αρχηγού τον εξωγήινων. Ο αρχηγός τους ήταν ίδιος με τους πρασινούλιδες από το Toy Story. Εκείνος έδιωξε τον στρατιωτικό, πλησίασε τον Αρτέμη και τον αγκάλιασε.

- Welcome my friend
- Επίσης, πράσινε φίλε μου. Είπε χωρίς να έχει ιδέα τι του είπε ο εξωγήινος
- Α, Έλληνας;
- Ναι, μιλάτε ελληνικά;
- Αναγκαστήκαμε.. Έχουμε πολλά πάρε δώσε με τους συγγενείς σας από τον Σείριο.
- Δεν πρέπει να είναι δικοί μου. Εγώ από την Πάτρα είμαι. Μπορεί να τους ξέρει ο ξάδερφος μου ο Γιωργάκης.
- Χαχα είσαι και χωρατατζής πανάθεμα σε.
- Τι με θέλετε. Ρώτησε αποφασιστικά ο Αρτέμης.
- Οι μετοχές Αρτέμη... Οι μετοχές....

Ο Πρασινούλης του είπε τα πάντα. Για την "Τράπεζα της Ανατολής" που είχαν ιδρύσει κάτι Σείριοι πρόσφυγες (από τον Σείριο και όχι από την Συρία), για τους ΕΛ που κατοικούν στον Σείριο, για τον φίλο του τον Κώστα Χαρδαβέλλα που του είχε πάρει συνέντευξη πριν χρόνια, για τον Buzz Lightyear που ήταν "μαλάκας και ψώνιο", ενώ για τον Woody είχε να πει μόνο τα καλύτερα. Ο Αρτέμης με την σειρά του είπε για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, για τον ξάδερφό του το Γιώργο που είχε γίνει πρωθυπουργός, για τον ταβερνιάρη της γειτονιάς του που απατούσε την γυναίκα του.... Ο Πρασινούλης στεναχωρήθηκε ιδιαίτερα για την Ελλάδα, αφού είχε έρθει πολλές φορές για διακοπές, και του υποσχέθηκε πως θα τον βοηθήσει, πως θα τον πάει στον Σείριο για να κάνουν έναν τηλεμαραθώνιο και να μαζέψουν λεφτά. Έτσι και έγινε. Υπό την αιγίδα του καναλιού Mega Seirious και με την βοήθεια της Μαριάννας Βαρδινογιάννη μαζεύτηκαν 670 δις δολάρια Σειρίου. Το σκάφος του Πρασινούλη έφτασε στην Γη και άφησε τον Αρτέμη στον λόφο του Φιλοπάππου. Ο Πρασινούλης έδωσε την επιταγή με τα 670 δις στον Αρτέμη και αυτός του έδωσε τον λόγο της τιμής του πως θα χρησιμοποιήσει τα λεφτά για να σώσει την χώρα. Ο Πρασινούλης όμως του ζήτησε τις μετοχές και αφού ο Αρτέμης τις έδωσε, το σκάφος έφυγε, και ο Αρτέμης έμεινε μόνος του στου Φιλοπάππου...

To be continued...

Οι Αιδιόμορφοι

Κυρίες και κύριοι Πολύ επίσημο
My fellow friends Πολύ αγγλικό

Χωρίς πολλές περιστροφές και λόγια η ομάδα του μπλογκ (εγώ δηλαδή) και ο γνωστός από την πολύχρονη κοινή μας πορεία στο House MD Fever, ένας και μοναδικός Pepe έχουμε μια ανακοίνωση να κάνουμε. Τώρα που η χώρα είναι όσο πιο βαθιά στον βούρκο, τώρα που το σκοτάδι είναι πιο μαύρο από πότε, τώρα που η εθνική κατάθλιψη είναι μεγαλύτερη από ποτέ, ήρθαν οι Αιδιόμορφοι. Κοντολογίς το παρόν ιστολόγιο θα αποκτήσει και ραδιοφωνική έκδοση!!! Ξέρω πως χαρήκατε... Από τον Οκτώβριο κοντά σας. Περισσότερες πληροφορίες θα αναρτηθούν στο κοντινό μέλλον...

Stay tuned!!!

Υ.Γ. Αύριο πρεμιέρα!!

Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 1ο

Αύριο πρωί πρωί ξημερώνει μια νέα μέρα. Μια μέρα χωρίς χρέος για την μικρή μας χώρα!! Γιατί; Με χαρά πολυαγαπημένε μου αναγνώστ σου ανακοινώνω πως μετά τον Γεώργιο Παπανδρέου των Senior, των Κωνσταντίνο Καραμανλή των Θείο, την εθνοσωτήριο επανάσταση που έκαναν οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, τον θείο και πάλι, τον Ανδρέα τον Παπατζή, τον Άρχοντα του Σκότους, τον Κινέζο με τις ελιές Καλαμάτας, το παχουλό ανιψάκι του θείου, το ζαβό του Ανδρέα, George Jeffrey Papandreou Jr, τον τραπεζίτη που έβαλε στο πόδι του ο Jeffrey και τον δισέγγονο της Πηνελόπης Δέλτα, Αντώνη Σφουγγαράκι, βρήκαμε και νέο σωτήρα. Μάλιστα έχει πολύ χρήμα, πολύ χρήμα λέμε. Να τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράματα για να μην νομίζεις πως σε κοροϊδεύω....

Μια φορά και έναν καιρό ένας φτωχός, πλην τίμιος άνθρωπος ονόματι Αρτέμης Σώρρας βρήκε στο κασελάκι που του είχε αφήσει η αγαπημένη του γιαγιά ένα πάκο με χαρτιά, αμέσως κατάλαβε πως είχαν τεράστια αξία, αφού ήτα ερωτικά γράμματα που αποδείκνυαν πως η γιαγιά του τραβιόταν στην κατοχή με κάτι Ιταλούς ναύτες. Ο Αρτέμης έσκισε τα χαρτιά και τα πέταξε στα σκουπίδια για να μην τα δει ο παππούς του και μάθει πως η μεγάλη του αγάπη τον είχε κάνει τάρανδο όταν αυτός πολεμούσε τον εχθρό πάνω στα βουνά. Καθώς πήγαινε να πετάξει και το κασελάκι, ένοιωσε τα πάντα να θαμπώνουν και ακούστηκε μια φωνή.

- Αρτέμη, το κασελάκι έχει ψεύτικο πάτο.
- Θεέ μου είσαι συ;
- Όχι, βρε μαλάκα ο Νίκος από το περίπτερο είμαι. Έπεσε ο πάτος από το κασελάκι.

Ο Αρτέμης ήταν τύφλα και δεν πρόσεξε αυτό που κουτσομπόλης περιπτεράς είχε δει. Γυρνώντας λοιπόν το κασελάκι της σουρλουλούς της γιαγιάς του ο Αρτέμης είδε κάτι παράξενα χαρτιά. Με μεγάλα γράμματα έγραφαν "Τράπεζα της Ανατολής" στην αρχή νόμιζε πως ήταν κάποια υπενθύμηση δανείου και σκέφτηκε να το πετάξει, αλλά μετά πρόσεξε πως ήταν μετοχές και θυμήθηκε τον παππού του που του έλεγε για έναν πλούσιο θείο του μαυραγορίτη που είχε κάνει περιουσία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κλέβοντας σαλάμι και πουλώντας το. Πήγε στον παππού του και τον ρώτησε. Ο γέρος του επιβεβαίωσε την ιστορία και του είπε πως μετά λεφτά που είχε βγάλει το θείος του, ο μαυραγορίτης, είχε αγοράσει μετοχές από μία τράπεζα. Η τράπεζα όμως είχε πέσει έξω, ενώ τον θείο του τον μάζεψαν οι κομμουνιστές το 1943 γιατί προσπαθούσε να πουλήσει χαλασμένο σαλάμι στη μαύρη αγορά. Ο θείος μπορεί αν είχε χαθεί, αλλά η μετοχές είχαν μείνει, για κάποιο λόγο τις είχε αφήσει στην γιαγιά του Αρτέμη, αλλά ο παππούς του δεν μπορούσε να του εξηγήσει το γιατί. Η περιέργεια του Αρτέμη μεγάλωνε για τις μετοχές που είχε βρει και έτσι ρώτησε ένα φίλο του οικονομολόγο, τον Γιάννη. Ο Γιάννης μπορεί να μην είχε ιδέα από οικονομικά, αλλά είχε μπει στην ΠΑΣΠ όταν ήταν φοιτητής, ήξερε και έναν καθηγητή και πήρε το πτυχίο στην ζούλα. Ο Γιάννης αφού του ανέλυσε την θεωρία του για το πως πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση για να σώσει την χώρα (είχε μάθει απ' έξω αυτά που έλεγε στο χθεσινό δελτίο του ΣΚΑΙ ο Μπάμπης) του είπε πως δεν είχε ιδέα για τις μετοχές και του συμβούλεψε να πάει σε κάποια τράπεζα. Ο Αρτέμης δεν μπορούσε να πάει σε κάποια τράπεζα γιατί χρωστούσε σε όλες. Σαν από μηχανής θεός όμως το απόγευμα τον πήρε μια εισπρακτική. Αφού βρίστηκαν με τον υπάλληλο, αυτός του είπε να πάει στην Εθνική για να ρυθμίσει τις οφειλές του. Σε άλλη περίπτωση ο Αρτέμης δεν θα πήγαινε, αφού δεν έχει ούτε χαρτομάντιλο ζέβασοφτ για να κλάψει, αλλά σκέφτηκε πως θα μπορούσε να ρωτήσει για τις μυστηριώδεις μετοχές.
Την άλλη μέρα, πλύθηκε, φόρεσε τα καλά του και πήγε στην τράπεζα. Κάθισε απέναντι από τον υπάλληλο του είπε το όνομα του και αυτός άρχισε να του αραδιάζει όλα τα χρέη. Ο Αρτέμης χάθηκε σε έναν δικό του κόσμο, θυμήθηκε πως το δάνειο από την Εθνική το είχε πάρει για να ανοίξει ένα βίντεο κλαμπ, όταν είχε πέσει έξω η μπίζνα που είχε ανοίξει με κάτι Ρώσους για να εισάγει φθηνή βότκα, τότε όμως πήραν τον ΟΤΕ οι Γερμανοί και άρχισαν να ρίχνουν τις τιμές στο ίντερνετ και έτσι το βίντεο κλαμπ πήγε άπατο. "Παλιογερμανοί" σκέφτηκε. Η φωνή του υπαλλήλου όμως τον τράβηξε από τις σκέψεις του.

- Λοιπόν; Συμφωνείτε;
- Ναι. Απάντησε και ας μην είχε ακούσει τίποτα.
- Ωραία λοιπόν, οι δόσεις ξεκινάνε από τον επόμενο μήνα.

Χωρίς να απαντήσει. Σηκώθηκε και πήγε προς το γραφείο του διευθυντή....

To be continued

Η ομορφιά της απλότητας...

Ένας άνθρωπος, μία κιθάρα και μία φυσαρμόνικα... χωρίς τεράστιες σκηνές, χωρίς φώτα, χωρίς ξώβυζα, χωρίς τεράστια γυαλιά ή χρυσές αλυσίδες. Γιατί η Μουσική δεν τα χρειάζεται αυτά... Γιατί η Μουσική είναι Μουσική...

Hey, Mr. Tambourine Man, play a song for me

I'm not sleepy and there is no place I'm going to

Hey, Mr. Tambourine Man, play a song for me

In the jingle jangle morning, I'll come followin' you

Υ.Γ. Χωρίς υστερόγραφα σήμερα...

Διαβάζοντας Λοβέρδο...

Χαίρομαι αναγνώστη μου γιατί βλέπω πως μπορεί να περνάμε μια δύσκολη (και κάτι παραπάνω) οικονομική κρίση στη χώρα μας, αλλά η διανόηση, η παραγωγή σκέψης που συντελεί την κοινωνική πρόοδο συνεχίζεται δυναμικά. Μιλάω φυσικά για το νέο βιβλίο του Ανδρέα Loveρδου, του σπουδαίου αυτού διανοητή του έθνους μας. Μην έχοντας τίποτα να ζηλέψει από την δόξα του άλλου μεγάλου μας συγγραφέα, του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο Ανδρέας Loveρδος υπογράφει το βιβλίο του με τίτλο "Θέσεις για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση". Φυσικά ο Loveρδος είναι ο πλέον, ΠΛΕΟΝ κατάλληλος να μιλήσει για το πως θα βγούμε από την κρίση, πρώτα και κύρια γιατί είναι ένας σοφός άνθρωπος, ΣΟΦΟΣ (διαβάζεται και ανάποδα!!! Ιιιιιιιι φτου, φτου σκόρδα κςςς κςςς). Δεύτερον ήταν μέλος άκρως πετυχημένων κυβερνήσεων, αρχικά στην κυβέρνηση Σιμήτη, ενώ τα τελευταία  δυόμιση χρόνια διέπρεψε ως Υπουργός Εργασίας (2009-2010) και Υπουργός Υγείας (2010-2012) με την dream team του Γιώργου Παπανδρέου Jr. Πραγματικά σπουδαίος άνθρωπος, είμαστε τυχεροί που επέλεξε να μας μεταλαμπαδεύσει τις άπειρες, ΑΠΕΙΡΕΣ, γνώσεις του και να μας κάνει λίγο πιο σοφούς, να μας ανοίξει τα μάτια βρε αδελφέ. Αυτό που πραγματικά μου αναπτέρωσε το ηθικό και με έκανε χαρούμενο, είναι πως ο Ανδρέας Loveρδος άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να ιδρύσει ένα νέο κόμμα.

Η Ελλάδα κατά τη γνώμη του γράφοντος, έχει ανάγκη ένα συμμετοχικό, ευρωπαϊκό, μεταρρυθμιστικό, ριζοσπαστικό σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό υποκείμενο. Δεν έχει σημασία αν αυτός ο χώρος, αυτή η παράταξη, θα προκύψει από τη μετεξέλιξη υπάρχοντος κόμματος, ή τη συγχώνευση ή την εκλογική συμπόρευση υφιστάμενων σχηματισμών, ή ακόμη και από την ίδρυση ενός νέου κόμματος που θα συσπειρώσει τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας.

Με λίγα λόγια.. Πιάστ' τ' αυγό και κούρευτο ή αλλιώς από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Καταρχήν τί σκατά είναι η "ριζοσπαστική σοσιαλδημοκρατία"; Ή είσαι ριζοσπάστης ή είσαι σοσιαλδημοκράτης (άσχετο, αλλά καλό...), "δεν υπάρχει ολίγον έγκυος" ούτε "θα στον ακουμπήσω". Επίσης η χώρα χρειάζεται

...ένα κινηματία Πρωθυπουργό, 8-10 πολύ δυναμικούς υπουργούς και 30-40 δυναμικά στελέχη στον κρατικό μηχανισμό που μπορούν να φέρουν την άνοιξη που περιμένουμε.

Δεν ήταν κινηματίας ο Γιώργος; Αν έμενε ένα μήνα ακόμα θα έριχνε στα τάρταρα τον διεθνή καπιταλισμό. Δεν ήσουν έσυ, η Αννούλα, ο Ραγκούσης, ο καπετάν Χρήστος και τόσοι άλλοι σπουδαίοι, ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ, υπουργοί δυναμικοί; Γιατί υποβιβάζεις έτσι τον εαυτό σου; Γιατί;

Γελάει και το παρδαλό κατσίκι με τις βαρύγδουπες παπαριές που αμολάνε οι αποτυχημένοι, επαγγελματίες άχρηστοι (αλλά όχι ηλίθιοι) πρώην υπουργοί. Δεν μας φτάνουν οι τωρινοί ήρθαν και οι πρώην.

Το βιβλίο προτείνεται για σταθεροποιητής επίπλων, χαρτί τουαλέτας, χαρτοπόλεμο ή για να παίζεται μπάσκετ δωματίου με τον κάδο απορριμάτων σας.

Υ.Γ. Ανδρέα δώστο στον Μιχάλη να του ρίξει μια ματιά.
Υ.Γ. Τώρα που η Χρυσή Αυγή εκτελεί χρέη αστυνομίας θα προστατέψει και τον Κώστα Βαξεβάνη;
Υ.Γ. "Casse-toi riche con!!" (Σήκω φύγε, πλούσιε μαλάκα!!) έγραψε η Liberation για τον πολυεκατομμυριούχο Bernard Arnault. Ζω για την στιγμή που το  Έθνος θα γράψει το ίδιο στον Μπόμπολα.
Υ.Γ. Αυτοί οι Γάλλοι είναι τρελοί!!! Τι θέλει ο Hollande; Να διώξει τους επενδυτές;

Προβολές μια άλλης εποχής...

Συνεχίζουμε το πάρτι από χθες... Το παρακάτω ποίημα του Bertolt Brecht γράφτηκε το 1937, το μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος, που το ερμηνεύει εδώ με τον Γιάννη Κούτρα. Έχω ξαναγράψει πως αυτή η συνεχής επανάληψη της ιστορίας με μικρές ή μεγάλες διαφορές είναι διαστροφικά αστεία. Πόσο ίδιες μπορεί να είναι δύο διαφορετικές εποχές;

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι

κηρύττουν τη λιτότητα.

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα

ζητάν θυσίες.

Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους

για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό

είναι πάρα πολύ δύσκολη

για τους ανθρώπους του λαού.

Ελλάδα 2012

Υ.Γ. Ξέρει να σκέφτεται;

Υ.Γ. Τα τελευταία μέτρα δεν είναι αυτά, θα είναι δύο και κάθετα...

Απ΄το Πα.Σο.Κ. στο χειρότερο...

Σήμερα γιορτάζει όλη η γη
Με πουλιά θα στείλω
μιαν ευχή στην καρδιά
Χρόνια σου πολλάάάάά

Σκατά σκατά.

Σαν σήμερα πριν 38 γεννήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, όχι εντάξει αυτό ήταν ψέμα, έγινε κάτι χειρότερο, ιδρύθηκε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (και σοσιαλιστικό και κίνημα, 2 σε 1 για την δικιά σας οικονομία). Και 38 χρόνια, μετά σαν να μην έφτανε μία φορά, το επανίδρυσαν. Ο ήλιος ο πράσινος, ο ήλιος που ανέτειλε και έκαψε τον δύσμοιρο τούτο τόπο που κρέμεται ανάποδα από την Βαλκανική απειλεί και υπόσχεται να συνεχίσει το καταστροφικό έργο για πολλά ακόμη χρόνια και με καινούργιο έμβλημα. Την πράσινη ανεμογεννήτρια, συνεχίζοντας έτσι την κληρονομιά του μεγάλου αρχηγού του κινήματος, και στενού μου φίλου, του αρχηγού των σοσιαλιστών ανά την υφήλιο (βγήκε παμψηφεί), του άνδρα πίσω από το μουστάκι, του εγκεφάλου κάτω από την φαλάκρα του τεράστιου Γιώργου Παπανδρέου Jr. Χαίρομαι αναγνώστη μου όταν οι προβλέψεις μου βγαίνουν, ακόμα και όταν προϊδεάζουν την ολική καταστροφή του πλανήτη από τα σατανικά σχέδια του τυφώνα Jeffrey. Δεν βαριέσαι... όλοι θα πεθάνουμε κάποια στιγμή, ας το κάνουμε με στυλ. Στυλ αμερικάνικο όπως στις ταινίες του Αγίου Ξύλου (Hollywood) που μας πιπιλάει το μυαλό τα τελευταία, 70 και, βάλε χρόνια. Ανεμογεννήτρια, όπως είπαμε το νέο έμβλημα του Πα.Σο.Κ. Να ξέρεις πως δεν είναι τυχαίο. Δίνει δείγματα γραφής ο Μπένυ και στέλνει κρυφά μηνύματα στα αφεντικά του στα υπόγεια του Reichstad. Το σχέδιο είναι απλό αναγνώστη μου, ζητάει ο Μπένυ να γίνει και αυτός πρωθυπουργός (να τον δοκιμάσουμε και αυτόν, δεν χάθηκε και ο κόσμος) να γεμίσει τα καμένα με πράσινες ανεμογεννήτριες, να στέλνει ρεύμα στη Γερμανία να ζεσταίνει τον κώλο της η μαντάμ Merkel. Τέλος πάντων αυτά είναι για άλλη ώρα, όταν θα αναλύσουμε τις προφητείες του γέροντα Παΐσιου που όπως είναι φυσικό τα έχει αποκαλύψει και αυτά, όπως και τα νούμερα του φετινού τζακ ποτ στο τζόκερ (δε στα λέω). Έλειπαν πολλοί σήμερα από το πάρτι του κινήματος ο Ανδρέας "Don Juan" Loveρδος, το παιδί της δημιουργίας, κοντοχωριανός μου και γκόμενος της Μαριάννας Λάτση, Μιχάλης Χροϊσοχοίδης, η Αννούλα του Χιονιά και ο καπετάν Χρήστος (Παππουτσής). Να πούμε πως απών ήταν και ο ιδρυτής του κινήματος Ανδρέας Παπανδρέου, που μας έχει αφήσει χρόνους, δεν ξέρω αν πήγε η χήρα του, η Μιμή. Τον νυν αρχηγό της δημοκρατικής παράταξης έτσουξε και το γεγονός ότι ο Cool Αλέξης έκανε και αυτός δικό του πάρτι για τα γενέθλια του Πα.Σο.Κ., που πιθανόν να είχαν και μεγαλύτερη επιτυχία από τα original. Το βλέπω σε κανά δυο χρονάκια το κίνημα συνιστώσα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος. Έχει δίκιο πάντως ο Μπένι, κάτσε ρε Αλέξη μας παίρνεις του ψηφοφόρους, θα μας πάρεις και το κόμμα; Σε παρακαλώ, υπάρχει και ένα όριο, όλα κι όλα. Τώρα δεν ξέρω πως να εκλάβω την επιλογή αυτή του Αλέξη, προσπαθεί να μας το φέρει γύρω γύρω πως θέλει να γίνει Πα.Σο.Κ στη θέση του Πα.Σο.Κ ως αλλός Isnogood, ή καλύτερα Isnopapadreou (χαχα, δεν ξέρω αν το πιασές Isnopapadreou, Is-no-papadreou χαχα σατανάς είμαι ο άτιμος) ή απλώς θέλει να τρολάρει το Κ.Κ.Ε. που νεό Πα.Σο.Κ. τον ανεβάζει, σοσιαλοδημοκράτη τον κατεβάζει (μην γελάτε είναι βρισιά).

Να γιορτάσουμε και εμείς με την σειρά μας με τραγουδάκια. Θα έβαζα αυτό αλλά απαγορεύεται, μετά σκέφτηκα αυτό αλλά και αυτό απαγορεύεται, οπότε θα βάλω τον ύμνο. Άντε σηκωθείτε να χορέψουμε.

Και αφού οι χοροί τέλειωσαν, πάμε στα υστερόγραφα μας.

Υ.Γ. Πιο cult πεθαίνεις.

Υ.Γ. Ο Τσίπρας και το Πα.Σο.Κ έχουν την ίδια ηλικία, τυχαίο;

Υ.Γ. Και το σύνθημα παραμένει  "Απ΄το ΠΑΣΟΚ στο χειρότερο".

Υ.Γ. Γίνεται και χειρότερα;

Υ.Γ. Δεν ξέρω, σε αυτή την χώρα όλα να τα περιμένεις.

Υ.Γ. Αρχηγός του Πα.Σο.Κ.είναι ο Γιώργος Παπανδρέου!!! Δεν αναγνωρίζουμε την ανατροπή του νόμιμου αρχηγού του κινήματος από τον σφετεριστή Μπένυ!!! Viva la revolucion!!!

Y.Γ. Viva Grecia, viva Chile!!!

Υ.Γ. Λευτεριά στον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!!! Θάνατος στο Κεφάλαιο (όχι του Μαρξ, το άλλο)!!!