20/9/12
Ο Αρτέμης και το κυνήγι των χαμένων μετοχών: Μέρος 1ο
τάδε έφη
Dr. Strangelove
κατά τις
11:10 μ.μ.
Αύριο πρωί πρωί ξημερώνει μια νέα μέρα. Μια μέρα χωρίς χρέος για την μικρή μας χώρα!! Γιατί; Με χαρά πολυαγαπημένε μου αναγνώστ σου ανακοινώνω πως μετά τον Γεώργιο Παπανδρέου των Senior, των Κωνσταντίνο Καραμανλή των Θείο, την εθνοσωτήριο επανάσταση που έκαναν οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, τον θείο και πάλι, τον Ανδρέα τον Παπατζή, τον Άρχοντα του Σκότους, τον Κινέζο με τις ελιές Καλαμάτας, το παχουλό ανιψάκι του θείου, το ζαβό του Ανδρέα, George Jeffrey Papandreou Jr, τον τραπεζίτη που έβαλε στο πόδι του ο Jeffrey και τον δισέγγονο της Πηνελόπης Δέλτα, Αντώνη Σφουγγαράκι, βρήκαμε και νέο σωτήρα. Μάλιστα έχει πολύ χρήμα, πολύ χρήμα λέμε. Να τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράματα για να μην νομίζεις πως σε κοροϊδεύω....
Μια φορά και έναν καιρό ένας φτωχός, πλην τίμιος άνθρωπος ονόματι Αρτέμης Σώρρας βρήκε στο κασελάκι που του είχε αφήσει η αγαπημένη του γιαγιά ένα πάκο με χαρτιά, αμέσως κατάλαβε πως είχαν τεράστια αξία, αφού ήτα ερωτικά γράμματα που αποδείκνυαν πως η γιαγιά του τραβιόταν στην κατοχή με κάτι Ιταλούς ναύτες. Ο Αρτέμης έσκισε τα χαρτιά και τα πέταξε στα σκουπίδια για να μην τα δει ο παππούς του και μάθει πως η μεγάλη του αγάπη τον είχε κάνει τάρανδο όταν αυτός πολεμούσε τον εχθρό πάνω στα βουνά. Καθώς πήγαινε να πετάξει και το κασελάκι, ένοιωσε τα πάντα να θαμπώνουν και ακούστηκε μια φωνή.
- Αρτέμη, το κασελάκι έχει ψεύτικο πάτο.
- Θεέ μου είσαι συ;
- Όχι, βρε μαλάκα ο Νίκος από το περίπτερο είμαι. Έπεσε ο πάτος από το κασελάκι.
Ο Αρτέμης ήταν τύφλα και δεν πρόσεξε αυτό που κουτσομπόλης περιπτεράς είχε δει. Γυρνώντας λοιπόν το κασελάκι της σουρλουλούς της γιαγιάς του ο Αρτέμης είδε κάτι παράξενα χαρτιά. Με μεγάλα γράμματα έγραφαν "Τράπεζα της Ανατολής" στην αρχή νόμιζε πως ήταν κάποια υπενθύμηση δανείου και σκέφτηκε να το πετάξει, αλλά μετά πρόσεξε πως ήταν μετοχές και θυμήθηκε τον παππού του που του έλεγε για έναν πλούσιο θείο του μαυραγορίτη που είχε κάνει περιουσία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κλέβοντας σαλάμι και πουλώντας το. Πήγε στον παππού του και τον ρώτησε. Ο γέρος του επιβεβαίωσε την ιστορία και του είπε πως μετά λεφτά που είχε βγάλει το θείος του, ο μαυραγορίτης, είχε αγοράσει μετοχές από μία τράπεζα. Η τράπεζα όμως είχε πέσει έξω, ενώ τον θείο του τον μάζεψαν οι κομμουνιστές το 1943 γιατί προσπαθούσε να πουλήσει χαλασμένο σαλάμι στη μαύρη αγορά. Ο θείος μπορεί αν είχε χαθεί, αλλά η μετοχές είχαν μείνει, για κάποιο λόγο τις είχε αφήσει στην γιαγιά του Αρτέμη, αλλά ο παππούς του δεν μπορούσε να του εξηγήσει το γιατί. Η περιέργεια του Αρτέμη μεγάλωνε για τις μετοχές που είχε βρει και έτσι ρώτησε ένα φίλο του οικονομολόγο, τον Γιάννη. Ο Γιάννης μπορεί να μην είχε ιδέα από οικονομικά, αλλά είχε μπει στην ΠΑΣΠ όταν ήταν φοιτητής, ήξερε και έναν καθηγητή και πήρε το πτυχίο στην ζούλα. Ο Γιάννης αφού του ανέλυσε την θεωρία του για το πως πρέπει να κινηθεί η κυβέρνηση για να σώσει την χώρα (είχε μάθει απ' έξω αυτά που έλεγε στο χθεσινό δελτίο του ΣΚΑΙ ο Μπάμπης) του είπε πως δεν είχε ιδέα για τις μετοχές και του συμβούλεψε να πάει σε κάποια τράπεζα. Ο Αρτέμης δεν μπορούσε να πάει σε κάποια τράπεζα γιατί χρωστούσε σε όλες. Σαν από μηχανής θεός όμως το απόγευμα τον πήρε μια εισπρακτική. Αφού βρίστηκαν με τον υπάλληλο, αυτός του είπε να πάει στην Εθνική για να ρυθμίσει τις οφειλές του. Σε άλλη περίπτωση ο Αρτέμης δεν θα πήγαινε, αφού δεν έχει ούτε χαρτομάντιλο ζέβασοφτ για να κλάψει, αλλά σκέφτηκε πως θα μπορούσε να ρωτήσει για τις μυστηριώδεις μετοχές.
Την άλλη μέρα, πλύθηκε, φόρεσε τα καλά του και πήγε στην τράπεζα. Κάθισε απέναντι από τον υπάλληλο του είπε το όνομα του και αυτός άρχισε να του αραδιάζει όλα τα χρέη. Ο Αρτέμης χάθηκε σε έναν δικό του κόσμο, θυμήθηκε πως το δάνειο από την Εθνική το είχε πάρει για να ανοίξει ένα βίντεο κλαμπ, όταν είχε πέσει έξω η μπίζνα που είχε ανοίξει με κάτι Ρώσους για να εισάγει φθηνή βότκα, τότε όμως πήραν τον ΟΤΕ οι Γερμανοί και άρχισαν να ρίχνουν τις τιμές στο ίντερνετ και έτσι το βίντεο κλαμπ πήγε άπατο. "Παλιογερμανοί" σκέφτηκε. Η φωνή του υπαλλήλου όμως τον τράβηξε από τις σκέψεις του.
- Λοιπόν; Συμφωνείτε;
- Ναι. Απάντησε και ας μην είχε ακούσει τίποτα.
- Ωραία λοιπόν, οι δόσεις ξεκινάνε από τον επόμενο μήνα.
Χωρίς να απαντήσει. Σηκώθηκε και πήγε προς το γραφείο του διευθυντή....
To be continued
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου